استاد سیروس قمری سرخابی، نویسنده، محقق علوم قرآنی و صاحب‌نظر برجسته در حوزه زبان و ادبیات ترکی، در سن ۸۶ سالگی در تبریز به دیار باقی شتافت و در رحمت الهی آرام گرفت.
او در سال ۱۳۱۷ ه.ش در محله سرخاب تبریز متولد شد و پس از تحصیل در مدارس پرورش، خاقانی و طالبیه، علوم قرآنی و تفسیر را نزد دانشمندان برجسته زبان و ادبیات عرب و الهیات دانشگاه تبریز آموخت. استاد قمری فعالیت نشر و کتابفروشی اجدادی خود را ادامه داد و در دوره‌ای که انتشار کتب به زبان ترکی بسیار دشوار بود، آثار ارزشمند نویسندگان و شاعران آذربایجانی را گردآوری، ویرایش و منتشر کرد.
او با حضور در محافل ادبی و نشست با اساتید برجسته دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز مانند استاد حسن قاضی، احمد شوقی نوبر، کارنگ، خیام‌پور، استاد سلیم، انرابی‌نژاد، سرکاراتی و جعفر شعار، که اکنون همگی به رحمت ایزدی پیوسته‌اند، توانست نقش مهمی در حفظ و انتشار آثار ادبیات آذربایجان ایفا کند. استاد قمری آثار برجسته‌ای مانند دواوین سید عظیم شیروانی، نیر تبریزی، حیدربابای استاد شهریار، فضولی، صراف، مختارنامه، اصلی و کرم، و ترجمه ترکی شاهنامه را با دقت و ظرافت به زیور چاپ آراست. این آثار بارها تجدید چاپ شده و مورد استقبال دوستداران ادبیات قرار گرفته‌اند.
استاد قمری همچنین پسرخاله استاد فقید یحیی شیدا، برادرزاده استاد صحاف و دوست نزدیک استاد سید محمدحسین شهریار بود و در انتشار آثار این سه نویسنده و شاعر برجسته نیز اهتمام فراوان داشت.
او از بنیان‌گذاران کانون کارشناسان رسمی دادگستری آذربایجان در دهه ۵۰ بود و به مدت ۵۰ سال به‌عنوان کارشناس رسمی دادگستری در تشخیص اصالت خط و امضا فعالیت کرد. در تهیه گزارش‌های کارشناسی برای قضات و محاکم قضایی، همواره با دقت، پاکدستی و توجه به عدالت و رضای خدا عمل می‌کرد. استاد قمری همچنین در مراکز علمی، اداری و دانشگاهی به‌عنوان کارشناس نسخ خطی و کتب قدیمی شناخته می‌شد.
جد بزرگ وی، حاج حسن قمری، در اواخر دوره قاجار کتابخانه و کتابفروشی فردوسی را در حرم‌خانه وقت تبریز راه‌اندازی کرد. این مرکز فرهنگی بیش از صد سال محل رفت‌وآمد اهل فرهنگ و هنر بود و بعد از انقلاب به خیابان تربیت شرقی منتقل شد.
پیکر این دانشمند معاصر پیش از ظهر شنبه ۲۹ دی در وادی رحمت تشییع و در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شد.
